Motie: Plan B

De raad van de gemeente Leiden, bijeen in vergadering op 31 mei 2018,

Overwegende dat:
zij de nieuwe raad is, die nu wordt geconfronteerd met de overigens nog steeds niet erg concrete resultaten van alle ontwikkelingen, plannenmakerij en beraadslagingen over de herhuisvesting van gemeentelijke diensten sinds de Nota van Uitgangspunten van 2015, het kaderbesluit van 2016 maar nu wel alvast in haast :

– krediet moet gaan verschaffen voor deze erfenis van de oude raad, misschien “maar net komt kijken” maar niet geporteerd is van huilen met de wolven in het bos en het bewonderen van nieuwe kleren van de keizer voordat deze goed uitgezocht, ontworpen en getest zijn, maar nu toch

– de aanvullende huisvesting in het gebouw Level aan de zeezijde van het station overhaast
moet gaan goedkeuren en daarmee tevens een voorschot zou moeten nemen op het pas in
oktober 2018 te nemen uitvoeringsbesluit en bijbehorende kredietverlening, omdat, na goedkeuring van het voorliggende voorstel, de publieksbalies dan automatisch uit het oude stadhuis zullen verdwijnen en in feite ook de andere onderdelen van het plan dan nu al min of meer vast komen te liggen zodat eigenlijk de uitvoeringsbesluiten en bijbehorende massieve kredietverstrekkingen van oktober een “gelopen race”zijn,

– constaterende dat de maximale kredietverstrekking uit vrees voor financieel ongunstige
beïnvloeding van de vereiste aanbesteding geheim is en daarmee voor de achterban van de raadsfracties en dus de belastingbetaler, de burger, niet transparant is, zelfs niet na een
indringend verzoek van onze fractie in de commissie WM om dan tenminste een veilig en indicatief minimumbedrag te noemen, en wellicht technisch en juridisch een aanbesteding ook alvast kan plaatsvinden zonder definitief uitvoeringsbesluit,

– verder constaterend dat het college heeft aangekondigd dat de gemeentelijke lasten voor alle burgers omhoog gaan en ook op andere gebieden bezuinigd gaat worden, kortom dat iedereen de broekriem zal moeten aantrekken en de tering naar de nering zetten,

– constaterend dat de gehele herhuisvestingsoperatie volgens schattingen in de raad in 2015
een bedrag van vele tientallen miljoenen euro’s zal gaan kosten, waarop best bezuinigd kan worden volgens het principe van “perfectie bestaat niet, ook niet voor de ambtelijke werkplekken”, overwegend dat dus ook de projectorganisatie de tering naar de nering kan zetten,

– dat dure verbouw en marktconforme huur van een luxe pand als Level ” dus misschien wel te “hoog” gegrepen is,

– en dat de publieksbalies aan de verkeerde zijde van het station in een pand met fitness, sauna, snackbar en horecagelegenheden misschien niet zo passend zijn voor publiekscentrale functies als in het Stadhuis en het oorspronkelijk de afgelopen jaren wel hiervoor geplande Stadsbouwhuis

– dat overigens ook de verhuizing van de door de burgers als prettig ervaren plaats van deze balies uit het huidige atrium in het “eigen” stadhuis na enkele decennia dus ook een vorm van  2/2 kapitaalvernietiging is (eerst binnenplaats/tuin, dan omgebouwd tot luxe atrium met balies, en nu dan weer een kantoor- en balieruimte kostende tuin?), dat natuurlijk de logistiek van de balie-ondersteunende ambtenaren nu niet ideaal is, maar dat daar best andere oplossingen voor zijn

– dat volgens de Historische Vereniging Oud Leyden de panden Stadsbouwhuis en
Stationsplein 107 eigenlijk monumenten zijn*, van gerenommeerde architecten, die zeker niet gesloopt zullen mogen worden, wat nu het plan lijkt en wat niet alleen erfgoedvernietiging maar ook kapitaalvernietiging betekent, dat Stationsplein 107 weliswaar zwaar verwaarloosd is maar na een grondige gevelreinigings- en schilderbeurt , gepaard gaande met een renovatie voor duurzamere en flexibele arbeidsomstandigheden, nog heel lang mee kan onder het motto renovatie is goedkoper dan sloop/nieuwbouw

Constaterende dat:

– het telkenmale beloofde gesprek met de stad””, beperkt is gebleven tot enkele goedbedoelde kleinschalige pogingen, zoals een commissie hier en een gespreksgroepje met ambtenaren en externe organisaties daar, of een expositietje in het Stadhuis, waar af en toe een toevallige passant kennis van nam en zijn/haar mening kón achterlaten, dat een meningspeiling stadsbreed over de wenselijkheid van zo’n duur project in zijn huidige contouren en over bijvoorbeeld de uithuisverplaatsng van de publieksbalies, en de vraag waarheen dan, dus nog wel moet plaatsvinden,

– verscheidene fracties in de commissie WM van 17 mei j.l , zich ongemakkelijk voelden bij de grote haast en het ontbreken van een Plan B, waar het gezegde “beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald” zou moeten gelden,

Verzoekt het College:

1. het huidige voorstel tot kredietverstrekking, dat gevolge heeft voor en vooruitloopt op de
besluitvorming van oktober a.s. op zijn minst tijdelijk in te trekken;

2. een concreet Plan B en een Concreet Plan C te ontwikkelen, zodat de raad ook écht wat te kiezen heeft;

3. en vooral de stad ook écht wat te kiezen heeft;

4. waarbij bovengenoemde overwegingen en constateringen verwerkt kunnen worden;

5. en een aanzienlijke ‘Operatie Broekriem’ kan worden uitgevoerd, onder het motto “perfectie bestaat niet” , de Nieuwe Kleren van de Keizer ook niet en

6. daarbij ook meer transparantie naar de burger kan worden betracht en het gesprek met de gehele stad ook werkelijk wordt aangegaan, bijvoorbeeld met een digitale peiling.

Maarten Kersten (Partij Sleutelstad)