Maiden speech Ron Derogee

Tijdens de gemeenteraad van 12 september hield raadslid Ron Derogee bij het raadsvoorstel “Evaluatie en verlenging cameratoezicht in de omgeving van Leiden Centraal en Papegaaisbolwerk” zijn maidenspeech. Een maiden speech is de eerste debatbijdrage van een raadslid in de gemeenteraad, waarbij hij of zij uitgebreider de ruimte krijgt om zich tot de raad te richten. Derogee vertelde in zijn speech over zijn jeugd, werk als politie agent en als voorzitter van de wijkvereniging Stevenshof. Inhoudelijk stond het debat in teken van een voorstel dat hij mede indiende over de uitbreiding van cameratoezicht in de Binnenstad.

Lees hieronder de speech van Ron.

Dank voor het woord voorzitter

Ik vind het een bijzondere eer om hier te staan en dat ik namens Partij Sleutelstad in deze raad kan opkomen voor de belangen van iedereen die in Leiden woont, werk of in Leiden op bezoek is.

In de 10 jaar dat ik als voorzitter van de Wijkvereniging “Wijkraad Stevenshof” actief ben geweest had ik niet echt het idee dat er naar ons geluisterd werd en dat het stukje Leiden buiten de Singels niet de aandacht kreeg die het verdiende. De wijkvereniging komt op voor de belangen van de wijk en haar bewoners maar werd niet altijd, of te laat, meegenomen in zaken die de Stevenshof aan gingen. De Rijnlandroute, de autoluwe binnenstad en de plannen voor een milieustraat zijn daar een voorbeeld van. De aanleg van een blauwe speeltuin bij het Ronnie Biermanpad waarbij helemaal geen rekening is gehouden met de wensen van de bewoners zullen de meesten hier zich nog wel herinneren. Ik vond dat dit anders moest en daarom besloot ik mijn stem op een ander niveau te laten horen. Voor mij moest dat via een lokale partij die dezelfde ideeën heeft als ik en die net als ik participatie hoog in het vaandel heeft staan. U zult mijn keuze voor Partij Sleutelstad begrijpen.

En als je dan denkt voorzitter dat, ook door je eigen inspanningen, alles een stukje beter wordt en je gaat je er in verdiepen, dan lijkt het wel alsof de tijd stil heeft gestaan. Ik wil dat illustreren aan de hand van twee krantenberichten.

WILDE STAKING IN DE HOOFDSTAD WORDT VANDAAG VOORTGEZET.
Duizenden te laat op werk omdat het trampersoneel en het dekpersoneel van de IJ-veren besloten de staking voort te zetten. De stakingsleiding deelde mee, dat de staking een antwoord is op de voorstellen van de regering om de lonen in de lagere loongroepen van het overheidspersoneel met drie, vier of vijf procent te verhogen. De werknemers die in deze loongroepen in Amsterdam zijn ingedeeld, verlangen echter een loonsverhoging van 10 procent.

KINDEREN OP PAD VOOR KANKERBESTRIJDING
In Den Haag heeft de politie een broertje en een zusje aangehouden, die zogenaamd voor de kankerbestrijding aan het collecteren waren. De kinderen hadden al vijf gulden opgehaald. Zij belden huis aan huis aan en vroegen om een bijdrage. Daar zij nog een legitimatie bij zich hadden, nog een busje bij zich hadden, werd de argwaan gewekt van iemand die ook om een bijdrage werd gevraagd. Deze belde de politie op. Het bleek, dat het jongetje vroeger reeds gecollecteerd had voor “een heitje voor een karweitje”. Thans was hij overgeschakeld op de kankerbestrijding. Het geld was bestemd voor het kopen van snoepgoed.

Voorzitter dit zijn krantenberichten uit “De Waarheid” en “de Friese Koerier” van vrijdag 1 april 1955, de dag waarop ik geboren ben. Wij zijn nu negenenzestig jaar verder en het lijkt alsof wij geen meter zijn opgeschoten. Maar dat zijn wij wel natuurlijk want de welvaart is toegenomen en daar wil iedereen zijn graantje van mee pikken en er zelfs voor willen staken en kinderen gaan nog steeds, op een meer geavanceerde en grovere wijze, op pad om dingen te doen die niet mogen en bij dat laatste wil ik tot slot even stil staan.

De criminaliteit verhard en de daders worden steeds jonger en wij moeten met steeds minder mensen steeds harder ons best doen om de criminaliteit tegen te gaan en terug te dringen. Het is daarom van essentieel belang voorzitter dat wij daar alle hulpmiddelen die ons hier ter beschikking staan, zoals camera’s, voor gebruiken.

In de (bijna) veertig jaar dat ik als politieman in Amsterdam heb gewerkt mocht ik de laatste 12 jaar van mijn carrière wijkagent zijn van de Osdorppleinbuurt in het stadsdeel Nieuw-West. Het winkelcentrum Osdorpplein was daar een onderdeel van. In die 12 jaar heb ik samen met de ondernemers, gemeente en diverse andere instanties mijn best gedaan om het plein schoon heel en veilig te krijgen en te houden. In het kader van het Keurmerk Veilig Ondernemen moest het plein aan een aantal eisen voldoen om in aanmerking te komen voor een KVO ster. Het verzoek van de politie en de ondernemers om ook cameratoezicht mee te nemen in het pakket van eisen was voor het stadsdeel onbespreekbaar omdat dit een te grote inbreuk zou zijn op de privacy van iedereen die op het plein aan het werk of aan het winkelen was.

Nadat de ondernemers van het Osdorpplein, in een zeer korte tijd, met 32 overvallen werden geconfronteerd, waarbij bij de laatste overval een beveiliger werd neergeschoten, pas toen besloot het bestuur om over de drempel genaamd privacy heen te stappen en alsnog cameratoezicht in te zetten als een van de maatregelen om overvallen tegen te gaan en dat heeft gewerkt.

Om de veiligheid in de binnenstad van Leiden te vergroten en overvallen op winkels, afschaffen van de koopavond en het lastigvallen van vrouwen te voorkomen, is uitbreiding van cameratoezicht een schakel in de veiligheidsketen die absoluut niet mag ontbreken. Centrummanager Gijs Holla laat per mail weten dat hij het zou betreuren als uitbreiding van cameratoezicht niet tot een van de mogelijkheden zou behoren. Hij maakt zich zorgen hier over en Partij Sleutelstad deelt deze zorgen en om die reden dient Partij Sleutelstad samen met Studenten voor Leiden, het CDA en de VVD de motie in om het uitbreiden van cameratoezicht in de binnenstad mogelijk te maken en ik vraag aan de overige fracties hier aanwezig om nog eens ernstig na te denken over wat zij belangrijker vinden in deze. De veiligheid van de bezoekers, de ondernemers en hun personeel of de inbreuk op de privacy.

Dank voorzitter