PS stelt scheve verdeling bij huisvesting statushouders aan de kaak

Partij Sleutelstad heeft tijdens de afgelopen raadsvergadering de zeer scheve verdeling van statushouders aan de kaak gesteld. Uit antwoorden op eerdere vragen blijkt dat corporaties 99% van alle statushouders huisvesten. In de praktijk wordt het leeuwendeel van de statushouders gehuisvest in wijken als Noord, de Slaaghwijk en Zuidwest en wordt de solidariteit met statushouders gedragen door Leidenaren met een laag inkomen of die een kwetsbare positie op de woningmarkt hebben. Partij Sleutelstad heeft het college daarom middels een motie gemaand om wat te doen aan die scheve en oneerlijke verdeling.

Net als andere gemeentes heeft Leiden de verantwoordelijkheid om een jaarlijks vastgesteld aantal statushouders te huisvesten in de gemeente. De afgelopen jaren ging het gemiddeld om  123 statushouders. Als gevolg van de asielcrisis zal dit aantal dit jaar hoger liggen en volgend jaar naar verwachting weer hoger.

In de praktijk wordt deze taak volledig uitgevoerd door corporaties. Uit genoemde schriftelijke vragen weten we dat – met inbegrip van DUWO en SHWJ – afgelopen jaren maar liefst 99% van alle statushouders gehuisvest werd bij corporaties. Daardoor dreigen andere groepen met een laag inkomen of een kwetsbare positie op de woningmarkt nog verder in de verdrukking te komen. Daarnaast vindt de huisvesting in de praktijk vooral plaats in sociaaleconomisch en sociaal-cultureel kwetsbare wijken.

Het is onrechtvaardig dat de solidariteit met statushouders vrijwel volledig wordt gedragen door Leidenaren die ook een kwetsbare positie hebben op de woningmarkt. Deze oneerlijke verdeling ondermijnt bovendien het draagvlak voor de opvang van statushouders en zet kwetsbare groepen op de woningmarkt tegen elkaar op.

Partij Sleutelstad heeft dit bij de behandeling van de begroting aan de kaak gesteld. Daarbij hebben we een motie ingediend waarin het college werd verzocht om zich er tot het uiterste toe in te zetten dat particuliere verhuurders ook hun verantwoordelijkheid gaan oppakken zodat de huisvestingstaakstelling van corporaties en kwetsbare wijken verlicht kan worden.

Op dit moment voert de wethouders weliswaar gesprekken met particuliere verhuurders, maar dit beperkt zich tot “vragen”. Volgens de VNG Handreiking huisvesting vergunninghouders is het echter mogelijk om in het uiterste geval via de huisvestingsverordening ook juridische consequenties te verbinden aan weigering.

Ten slotte wordt het college verzocht om richting het rijk dit probleem nadrukkelijk aan de orde te stellen en aan te dringen op ruimere jurisdictie voor gemeentes bij het realiseren van een eerlijke verdeling van statushouders tussen corporaties en particuliere verhuurders.