Scherpe conclusies Rekenkamercommissie: Leids bomenbestand gaat achteruit

Bomen hebben een grote waarde voor de leefbaarheid, biodiversiteit en klimaatadaptatie van onze stad. De rekenkamercommissie heeft onlangs het Leidse bomenfonds en bomenbeleid onder de loep genomen. De conclusies van haar rapport Bomen in Leiden, papier en praktijk liegen er niet om: de uitvoering kent diverse misstanden waardoor het Leidse bomenbestand in zowel kwantitatieve en kwalitatieve zin achteruit gaat. Een zorgwekkende situatie.

Om bomen te behouden en beschermen heeft Leiden een bomenverordening die restricties stelt en een vergunning vereist voor het kappen, verplanten en uitgebreid snoeien van bomen. Indien een bom gekapt wordt, dient deze gecompenseerd te worden. Het Bomenfonds dient als stok achter de deur: bij kap is de vergunninghouder als financiële prikkel verplicht om een som geld te storten in het bomenfonds.

Op papier werkt dit systeem goed, maar in de praktijk is er veel op af te dingen: de administratie is onvoldoende, er vindt soms kap zonder vergunningen plaats en de storting werkt vooral als afkoopsom in plaats van prikkel tot herplant. De rekenkamer constateert een verschuiving van verantwoordelijkheden: van de vergunninghouder naar de gemeente. Maar de gemeente slaagt er zelf ook niet in om het aantal gekapte bomen naar rato te compenseren. Het Leidse bomenbestand neemt daardoor zowel in kwantitatieve als kwalitatieve zin af.

Het beeld past daarmee in het beeld uit het eerdere rekenkamerrapport over het duurzaamheidsbeleid van de gemeente Leiden. Daarin werd geconcludeerd dat ondanks de ambities het oppervlakte groen niet gestegen is.

Op 22 april 2021 heeft de commissie Leefbaarheid en Bereikbaarheid de conclusies en aanbeveling uit het rapport besproken. Tegelijkertijd vond het inspreken op de nieuwe bomenverordening plaats. Die wordt eind mei/begin juni inhoudelijk behandeld in de commissie en raad. Partij Sleutelstad staat erop dat het Leidse bomenbeleid beter moet: de aanbevelingen van de rekenkamer dienen ter harte worden genomen.

 

Rekenkamerrapport “Bomen in Leiden, tussen papier en praktijk”: