Leiden kiest voor asielopvang zonder grenzen

Leiden gaat samen met andere gemeentes in de regio komende jaren ten minste 2.200 asielzoekers opvangen. Partij Sleutelstad onderschrijft dat vluchtelingen recht hebben op opvang, maar maakt zich tegelijkertijd zorgen over de druk op voorzieningen die dit oplevert en de kwaliteit en veiligheid van de opvang. Voorstellen van onze kant om de betrokkenheid van de raad en de stad te borgen, om veiligheidsincidenten te monitoren en om een maximum aantal plekken op te nemen werden weggestemd. Partij Sleutelstad heeft daarom tegen het raadsvoorstel gestemd.

Op 11 mei debatteerde de Leidse gemeenteraad over de uitbreiding van de asielopvang in regionaal verband. Waar de coalitiepartijen en een deel van de oppositie aanvankelijk het agendapunt als hamerstuk hoopten af te doen, was een inhoudelijke behandeling dankzij voorstellen van Partij Sleutelstad (met VVD en SP) toch nodig. Het werd onze partij niet in dank afgenomen.

Vanwege de aanhoudende instroom van asielzoekers in Nederland neemt de druk op de bestaande opvangcapaciteit keer op keer toe. Leiden heeft, in samenwerking met de regiogemeenten, afspraken gemaakt over uitbreiding van de (door uitvoeringsorganisatie COA te realiseren) asielopvang en de verdeling van asielzoekers over de betrokken gemeenten. Deze afspraken zijn in de vorm van een raadsvoorstel door het college aan de gemeenteraad voorgelegd.

Partij Sleutelstad heeft zich in de afgelopen jaren altijd ingezet voor de meest kwetsbaren in onze stad, waaronder asielzoekers, statushouders en uitgeprocedeerden. Waar partijen als GroenLinks en D66 het lieten afweten, vocht onze partij voor het behoud van de Bed Bad Brood voorziening voor uitgeprocedeerden, voor betere ondersteuning van statushouders op de arbeidsmarkt en voor vluchtelingen in nood. 

Partij Sleutelstad toonde zich in het debat, bij monde van woordvoerder Famke Güler, kritisch over het voorliggende raadsvoorstel. In het voorstel wordt, naast extra plaatsen in de opvang nu, een voorschot genomen op toekomstige uitbreiding daarvan. Het raadsvoorstel is daarmee feitelijk een open einde besluit voor onbeperkte opvang. Wethouder Julius Terpstra (CDA) is van mening dat er sprake is van een crisissituatie waarin democratische gewoonten van overleg en inspraak op een laag pitje mogen worden gezet. Aangezien tegenwoordig zo ongeveer elk onopgelost politiek dossier een crisis wordt genoemd (denk aan: klimaatcrisis, wooncrisis, stikstofcrisis, energiecrisis) belooft deze redeneertrant niet veel goeds voor de democratische praktijk in de toekomst.

Andere bezwaren tegen het raadsvoorstel zijn door Partij Sleutelstad rechtstreeks ontleend aan rapportages van het COA zelf. COA meldt duizenden geweldsincidenten in de opvang in het eerste kwartaal van dit jaar en geeft aan ongelukkig te zijn met de gemengde opvang van asielzoekers uit veilige en onveilige landen. Voorts is uit berichten in de media op te maken dat COA ‘door zijn hoeven zakt’ en ‘op zijn laatste benen loopt’. Er is onvoldoende personeel om asielzoekers de zorg en begeleiding te geven die zij nodig hebben; een beeld dat door professionals in het werkveld en door asielzoekers en statushouders aan ons is bevestigd. De inzet van Partij Sleutelstad in het debat was dan ook gericht op het monitoren en verbeteren van de kwaliteit van de opvang en niet op het afwijzen daarvan. 

Een echt debat is het echter nooit geworden. Famke Güler debatteerde op de inhoud en droeg cijfers en feiten aan. De coalitiepartijen daarentegen klommen hoog op hun morele stokpaarden en draaiden verontwaardigd hun holle ideologische frasen van ‘iedereen is welkom’ en ‘niemand mag buiten slapen’ af. Daardoor krijgt Leiden een forse (en in principe onbeperkte) uitbreiding  van de asielopvang te verwerken zonder dat er zicht is op verbetering van de sociale en fysieke veiligheid in de opvang en zonder dat er wordt nagedacht over de extra inzet die nodig is om asielzoekers met een status op termijn te huisvesten, onderwijs te bieden, te integreren op de arbeidsmarkt en van gezondheidszorg te voorzien.