Bijdrage Thijs Vos bij het raadsdebat over het Pakket Woningmarktregulerende Maatregelen
Datum: 21 december 2023 (Gemeenteraad)
Voor ons ligt een zeer belangrijk raadsvoorstel.
Over het onderdeel Goed verhuurderschap zijn we zeer te spreken en dat geldt ook voor de opkoopbescherming, ware het niet dat deze alleen geldt voor woningen van maximaal 3,5 ton. Daar kun je in Leiden net een garagebox mee kopen. Het CDA dient straks mede namens ons een amendement in om dit te verhogen naar 4,3 ton. Wij zagen eigenlijk liever 6 ton, maar het is een stap in de goede richting.
Hier ga ik het vooral hebben over de gifpil die dit raadsvoorstel bevat, namelijk het afschaffen van verkameringsregels in twee derde van de stad.
De stadsbrede quota worden afgeschaft. Buiten De Kooi, Transvaal, Noorderkwartier en de Binnenstad mag vanaf 1 januari de hele stad worden verkamerd. Woonwijken als de Maredijkbuurt, Groenoord, de Stevenshof, de Tuinstadwijk en het Haagwegkwartier mogen 100% verkamerd worden en worden daarmee aan hun lot overgelaten.
De gemeente maakt hier een fundamenteel foute keuze.
Door verkamering worden woningen die bedoeld zijn voor gezinnen en starters onttrokken aan de woningvoorraad. We moeten juist grenzen stellen aan het beslag dat de grenzeloze groei van de universiteit legt op onze schaarse woningvoorraad.
Woonwijken moeten juist beschermd worden tegen ongebreidelde verkamering. Woningen voor gezinnen en starters mogen niet onttrokken worden aan de woningmarkt.
Partij Sleutelstad dient daarom een amendement in om een stadsbreed quotum van 5% in te voeren. Dit kan door gebruik te maken van de grondslag schaarste in plaats van leefbaarheid.
Het verdient geen betoog dat verkamering van hele straten ook ten koste gaat van de leefbaarheid en sociale cohesie. En dat verkamering vaak gepaard gaat met overlast voor andere bewoners.
Het combineren van de grondslagen schaarste en leefbaarheid maakt het beleid echter juridisch kwetsbaar. Daarom kiezen we in ons amendement exclusief voor de grondslag schaarste, net zoals het college exclusief kiest voor de grondslag leefbaarheid.
Mocht in de toekomst blijken dat het combineren van beide grondslagen toch mogelijk is, dan vragen we het college middels een motie om een wijzigingsvoorstel hiertoe voor te leggen aan de raad.
Invoering van een stadsbreed quotum is ons belangrijkste en tegelijkertijd meest verstrekkende voorstel. Hiermee repareren we de fundamentele fout van dit raadsvoorstel.
Mocht een verkamerquotum in heel de stad u toch te ver gaan, laten we dan in ieder geval de scherpe randjes er vanaf halen. Daarvoor dienen we drie voorstellen in:
- Allereerst het voorstel om in de Maredijkbuurt een vergunningsplicht en quotum in te voeren. Verkamering drukt flink zijn stempel op de Maredijkbuurt. Er zijn straten die bijna volledig verkamerd zijn. In het raadsvoorstel wordt daar geen enkele beperking aan opgelegd. De reden daarvoor is dat het college de verkamerregels op buurtniveau afweegt en de Maredijkbuurt officieel geen buurt is, maar onderdeel van het Stationsdistrict.
Er is echter een simpele oplossing. We kunnen het stationsdistrict opslitsen in twee buurten: Stationskwartier en Maredijkbuurt. Daar gaan we als gemeente zelf over. De gemeente maakt dit onderscheid zelf ook al in meerdere beleidsstukken, bijvoorbeeld in de parkeervisie. Vervolgens kan een vergunningsplicht in de Maredijkbuurt ingevoerd worden.
- De motie ‘Een effectieve buurt- en wijkindeling om verkameringsbeleid te voeren’ ligt in het verlengde hiervan. Het probleem dat voor de Maredijkbuurt geldt, speelt op meer plaatsen, bijvoorbeeld in de oude delen van Groenoord. Middels deze motie verzoeken we om te onderzoeken of de buurt- en wijkindeling aangepast kan worden om soelaas te bieden.
- Ten slotte een amendement om het verkamerquotum in de Zeeheldenbuurt van 25% terug te brengen tot 8%. Het quotum dat ook sinds 2019 gold. De Zeeheldenbuurt is een woonwijk en hoort niet massaal verkamerd te worden.
Afrondend, voorzitter. Partij Sleutelstad realiseert zich dat dit raadsvoorstel grote impact heeft op studenten die in illegaal verkamerde panden wonen. Door onze eigen voorstellen zal de groep die geraakt wordt groter worden. Die noden nemen we zwaar.
Een streng verkameringsbeleid staat bij ons als een huis, maar het mag niet zo zijn dat deze studenten de prijs gaan betalen voor de fouten van huisjesmelkers. Het kan niet zo zijn dat zij zonder alternatief hun huis uit worden gezet. Daarom dienen we de motie van D66 voor een zachte landing voor deze studenten mede in.